Kutafakari kuhusu Yoh 3,
14-22
Baada ya tukio ambalo Yesu aliwafukuza
watu nje ya hekalu, mkuu mmoja wa Mafarisayo aliyeitwa Nikodemo alimtafuta Yesu
wakati wa usiku ili kukutana nawe. kukutana na Yesu ni hamu ya moyo wa
binadamu. Lakini ni lazima kutambua ikiwa yeyote anamtafuta Yesu ni kwa sababu
Yesu alimtafuta kwanza. Kukutana na Yesu ni kukutana na Mungu, kwa sababu Yesu
mwenyewe alisema, “yeyote anayeniona mimi anamwona Baba,” na “mtu
anayenikaribisha mimi anamkaribisha Yule aliyenituma.” Nikodemo alishangaa kwa
sababu ya tabia ya Yesu ya kinabii, lakini alipendelea kubaki amefichwa kwa
sababu ya hofu ya wenzake Mafarisayo.
Tunakuta vifungu vingine
viwili ambavyo Nikodemo alionyesha upatikanaji fulani kwa ajili ya Yesu. kifungu
kimoja ndicho wakati alipowakumbusha wenzake wa Baraza kuu wa Wayahudi kwamba
Sheria hairuhusu kumlaani mtu bila kumhukumu. Katika kifungu kingine alionekana
pamoja na Yosefu wa Arimathaya ambaye alimwendea Pilato na kumwomba apewe mwili
wa Yesu. Kulingana na toleo la Mathayo Yosefu alikuwa mwanafunzi wa Yesu.
Ingawa Nikodemo alikuwa kiongozi wa Mafarisayo na Yusefu wa Arimathaya alikuwa
mmoja wa Baraza kuu wa Wayahudi, wote wawili ni mfano ya kumtafuta Yesu.
Ishara ya Yesu
hekaluni iligusa ndani ya Nikodemo. Ile ilikuwa nafasi kwa kuitafuta nuru kwa
sababu labda aliona kwamba maisha yake alikuwa kama usiku na giza. Katika
sehemu ya mwisho ya kifungu hiki cha injili jambo hili la usiku/giza linatumika
kama ishara ya upinzani dhidi ya pendekezo la Yesu aliye nuru ya dunia na kumwita
kila mtu aje kwenye nuru ili matendo yake yaonekane wazi ya kuwa yametendwa
katika Mungu. Ni tabia ya mwinjilisti Yohane mwenyewe kusisitiza kuhusu tofauti
kati ya baadhi ya maneno kama haya, mfano, giza na mwanga ama usiku na
asubuhi/mapambazuko ama mbingu na dunia, akionyesha haja hali ya Mungu katika
hali yetu.
Yesu alijali tukio
la nyoka ambaye Musa alimwinua jangwani kama mfano ya kuinua kwake kwa njia ya
msalaba ili kila mtu awe na uzima wa milele. Kazi ya wokovu wa ulimwengu ni
kazi ya upendo mno wa Mungu ambaye “aliupenda ulimwengu, hata akamtoa Mwanawe
pekee”. Hii ni sehemu ya msingi wa andiko hili. Ndio upendo maana ya ishara ya
Baba akimtoa Mwana wake kwa ajili ya wokovu wetu. Basi, hatuwezi kutafakari
jambo la msalaba peke yake bali kama maonyesho na matokeo ya maisha mazima
yalitolewa kwa upendo. Tena kwa sababu ya upendo baada ya msalaba tuko na
ushindi wa uzima juu ya mauti. Imani katika Yesu inatufanya kuonja uzima wa
milele kwa kutarajia wakati tuko bado duniani. Kwa hivyo misalaba sio aibu kama
Wayahudi walivyofikiri wala wazimu kama walivyofikiri Wapagani bali ni kutukuzwa
kwa Kristo na wokovu wetu.
Mwendo wa kutukuzwa
kwa Kristo unaifuata njia ya kuwa tupu na kujinyenyekeza. Tunaweza kukuta maoni
hayo katika waraka wa Mtakatifu Paulo kwa Wafilipi (Fil 2, 5-9a): “Yeye ingawa
alikuwa sawa na Mungu, hakuona kule kuwa sawa na Mungu ni kitu cha kushikamana
nacho, bali alijifanya si kitu, akajifanya sawa na mtumwa, akazaliwa katika
umbo la mwanadamu. Naye akiwa na umbo la mwanadamu, alijinyenyekeza hata mauti, naam, mauti ya
msalaba! Kwa hiyo, Mungu alimtukuza sana”. Kwa hivyo tuko na tumaini. Mateso na
mauti hayana neno la mwisho wala hayawezi kuyatawala maisha yetu. Hivyo, hatuwezi
kutafakari msalaba bila ufufuko. Ndio upendo ambao unaimarisha Yesu kwa
kujisalimisha kwake. Ni kwa sababu ya upendo wanafunzi wake wataendelea kazi
yake na kujitolea kama vile yeye. Ni kwa sababu ya upendo sisi sote kama
Wakristo tunaweza kuishi maisha mapya na kutangaza kwa furaha ukaribu wa Mungu
na mambo makuu ambayo yeye anaendelea kutenda kwa ajili ya wokovu wetu. Tuwe macho
kwa ishara ya upendo wa Mungu katika hali yetu na kupatikana kama Nikodemo kwa
kukutana nawe na kubadilisha mawazo yetu na njia yetu ya kuishi.
Fr Ndega
Nenhum comentário:
Postar um comentário